หนูป่า/หนูนา: ศัตรูพืช & พาหะโรค คุมด้วย IPM
หนูป่า/หนูนา (Wild or Field Rats) — ตัวการทำลายผลผลิต & พาหะโรค คุมให้อยู่ด้วย IPM ตั้งแต่ไร่ถึงบ้าน
TL;DR
- อาศัยใน ป่า–ทุ่งหญ้า–พื้นที่เพาะปลูก กิน เมล็ด/ราก/ใบ/ผลพืช รวมถึง แมลง–หอย–ปู–ปลา
- ขุดรู/อยู่กอหญ้า/รอยแตกหน้าดิน/โพรงไม้/รังนกเก่า ตัวอย่างสำคัญ: หนูพุก (Bandicota spp.), หนูท้องขาว (Rattus spp.), หนูหริ่ง (Mus spp.)
- สร้างความเสียหายต่อ ข้าว–อ้อย–ข้าวโพด–มัน–พืชผักผลไม้ และเป็น พาหะโรค (เช่น ไข้ฉี่หนู ฯลฯ)
- คุมด้วย IPM: สำรวจรอยทาง–รูโพรง, จัดการสิ่งแวดล้อม, แถบกันหนู, ดักจับเชิงกล, เหยื่อในสถานีป้องกัน, ประสานชุมชน

รู้จัก “หนูป่า/หนูนา”: กลุ่ม–นิสัย–ที่อยู่อาศัย
กลุ่มสำคัญในพื้นที่เกษตร
- หนูพุก (Bandicota spp.) – ตัวใหญ่ ชอบ ขุดรู ในคันนา/คันคลอง
- หนูท้องขาว (Rattus spp.) – ปรับตัวเก่ง อยู่ทั้งพื้นดิน–ต้นไม้–โรงเก็บผลผลิต
- หนูหริ่ง (Mus spp.) – ตัวเล็ก มักอยู่ กอหญ้า/รอยแตกหน้าดิน และตามอาคาร
ที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ
- ดินโปร่ง ขอบป่า ทุ่งหญ้า พื้นที่ชุ่มน้ำคันนา
- โพรงต้นไม้/รังนกเก่า/กอหญ้า และริม แหล่งอาหารของมนุษย์ (ยุ้งฉาง–โกดัง–เพิงพักไร่)
อาหาร
- พืชหลัก: เมล็ดพืช ราก ใบ ผลอ่อน เปลือก
- โปรตีนเสริม: แมลง หอย ปู ปลา ซากสัตว์ → ทำให้คงทนในฤดูกาลขาดแคลน
ความเสียหายที่ต้องจับตา
- การกิน–กัด–ดึงล้ม: ต้นข้าว/ข้าวโพด/อ้อย/มันสำปะหลังเสียหายตั้งแต่ระยะกล้า–ออกรวง
- ปนเปื้อนผลผลิต: มูล–ฉี่–ขน → เสี่ยง ปฏิเสธสินค้า/คืนของ
- โครงสร้างสาธารณูปโภค: ขุดโพรงทำให้ คันนา–คันคลอง–ถนนดินทรุด, กัดสายไฟ–ท่อ
ความเสี่ยงด้านสาธารณสุข
หนูป่า/หนูนาเป็น พาหะโรคสำคัญ ที่ส่งผลต่อแรงงานเกษตร–ชุมชนชนบท เช่น ไข้ฉี่หนู (leptospirosis) และโรคระบบทางเดินอาหารบางชนิด จึงควรมีมาตรการป้องกันในฤดูฝน/งานเกี่ยวข้าวและงานลุยน้ำ
วิธีสำรวจ (ก่อนควบคุม)
- รอยทาง/คราบมัน ตามคันนา–แนวผนัง–เสา
- รูโพรง/ทางเข้า–ออก รอบคันดิน/ขอบแปลง
- มูล–ร่องกัด ที่โคนต้น–ฝัก–รวง
- ดัชนีพบเห็น (ช่วงพลบค่ำ/เช้ามืด) บันทึกตำแหน่งบนแผนที่แปลง/ฟาร์ม
IPM คุมหนูป่า/หนูนา (ทำตามได้จริงในไร่–ชุมชน)
A) จัดการสิ่งแวดล้อม (หัวใจหลัก)
- ลดที่หลบซ่อน: ตัดหญ้าขอบแปลง–คันนา, เก็บเศษวัสดุ, เว้น แนวโล่งตรวจการณ์ รอบลานตาก
- บริหารน้ำ: ไม่ให้คันนา/ร่องสวนชื้นคงค้างจนแน่นพอ ขุดรูได้ง่าย
- จัดการหลังเก็บเกี่ยว: เก็บข้าว/เมล็ดหก, ปิดกั้นยุ้งฉาง–โกดัง ฝาปิดแน่น
B) ป้องกัน–กีดขวาง (Exclusion)
- แผ่นโลหะ/ตาข่ายถี่ ปิดช่อง > 6–8 มม. ที่ยุ้งฉาง–โรงเก็บ
- แถบกันหนู บนเสาคานยุ้งฉาง, กั้น ฐานถังเก็บเมล็ด ให้เรียบลื่นปีนยาก
C) ดักจับเชิงกล (Mechanical)
- สแน็ปแทรป/กล่องดัก วางตาม แนววิ่ง ระยะ 5–10 ม. (ช่วงระบาดมากเพิ่มความถี่)
- กับดักหลายรูปแบบร่วมกัน เพื่อลด “ความคุ้น/ความระแวง”
D) เหยื่อ (Baiting) — ใช้เมื่อจำเป็นและปลอดภัย
- ใช้ สถานีเหยื่อป้องกัน กันสัตว์เลี้ยง/สัตว์ป่าอื่น
- หมุนเวียนสูตร และ ย้ายตำแหน่ง ตามผลมอนิเตอร์ ลด bait shyness
- ในชุมชน/โรงเรียน/วัด ควรใช้ ดักจับเป็นหลัก และให้ความรู้เรื่องความปลอดภัย
E) ปฏิบัติการระดับชุมชน
- ตั้ง วันกำจัดร่วมกัน (ตัดหญ้า–อุดรู–วางดัก) ให้ครอบคลุมทั้งหมู่บ้าน/โซนชลประทาน
- ประสาน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น/กลุ่มเกษตรกร เก็บข้อมูล–ประเมินผลทุก 2–4 สัปดาห์
เช็กลิสต์ “แก้ด่วนใน 15 นาที”
- ตัดกอหญ้า/เก็บเศษพืชรอบคันนา–ขอบแปลง
- ตรวจ–อุด รูโพรง ที่ยังใช้งาน (อัดดินแน่น/วัสดุถาวร)
- วาง กับดักเชิงกล ตามแนววิ่ง 5–10 ม. ต่อหนึ่งจุด
- ปิด ยุ้งฉาง/โกดัง ให้มิดชิด (ประตูกวาดพื้น/ตาข่าย)
- บันทึกจุดพบ–จำนวนใน แผนที่แปลง เพื่อติดตามผล
FAQ: 3 คำถามยอดฮิต ของ “หนูป่า/หนูนา — คุมให้จบตั้งแต่คันนา–ยุ้งฉาง ด้วยแผน IPM แบบชุมชน”
คำถามที่ 1 “ช่วงไหน ‘เสี่ยงระบาด’ สุด และชาวนาควรทำอะไรล่วงหน้า?”
สั้น ๆ เข้าใจไว: จุดพีคมักอยู่ ปลายฝน–ก่อนเก็บเกี่ยว และ หลังเกี่ยวเสร็จ 1–2 สัปดาห์ (เมล็ดหกเยอะ + ที่หลบซ่อนแน่น)
เช็คลิสต์ล่วงหน้า (ทำก่อนพีค 2–3 สัปดาห์):
- ตัดหญ้าขอบแปลง–คันนา ให้โล่งเป็น “แนวกันหนู” รอบนาขั้นบันได/คลองส่งน้ำ
- อุดรูโพรงใช้งาน (กดดินแน่น/วัสดุถาวร) แล้ว มอนิเตอร์ทุก 3–4 วัน ว่ามีขุดใหม่ไหม
- ตั้งจุดดักถี่ขึ้น ทุก 5–10 ม. ตามแนววิ่ง/คันดิน โดยเริ่มจาก กับดักเชิงกล ก่อน
- จัดสโตเรจชั่วคราว: ผ้าใบ/ลัง–กระสอบ ยกสูง มี “แถบกันหนู” ที่เสา/ขา
คำถามที่ 2 “กลัวเหยื่อโดนสัตว์เลี้ยง–สัตว์ป่า จะคุมยังไงให้ปลอดภัยแต่ยังได้ผล?”
หลัก IPM ที่ปลอดภัย:
- ใช้ สถานีเหยื่อ (Tamper-Resistant) ทุกจุดวางเหยื่อ และ ยึด กับพื้น/เสา
- วางเหยื่อเฉพาะ ขอบยุ้งฉาง–โกดัง–แนวรั้ว ไม่กระจายกลางทุ่งที่มีสัตว์ป่าเดินผ่าน
- สลับไปกับ “ดักจับเชิงกล” (สแน็ปแทรป/กล่องดัก) ในพื้นที่ชุมชน–โรงเรียน–วัด
- เก็บซากหนูทุกวัน ใส่ถุง 2 ชั้น—ลดโอกาสกินต่อเนื่องของสัตว์อื่น
- ทำ ป้ายเตือน/แผนที่จุดวาง และอบรมคนงานเรื่อง PPE + การเก็บกู้เหยื่อ หลังสิ้นสุดแคมเปญ
คำถามที่ 3 “ทำไม ‘วางดัก–วางเหยื่อเดี่ยว ๆ’ ถึงสู้ไม่ไหว? จะทำแคมเปญระดับหมู่บ้านยังไงให้เห็นผลเร็ว”
คำตอบสั้น: หนู โยกย้ายตามแรงกดดัน หากทำเฉพาะแปลงเดียว ประชากรจากคันข้าง ๆ จะวิ่งเติมทันที
แคมเปญชุมชน 7 วัน (พร้อมใช้ได้จริง):
- วัน 1: นัดประชุมหมู่บ้าน → แบ่งโซน (คันนา/คลอง/ยุ้งฉาง) → แจก แผนที่จุดดักมาตรฐาน
- วัน 2–3: ตัดหญ้า + อุดรูพร้อมกัน ทุกโซน → ถ่ายรูป Before/After ลงไลน์กลุ่ม
- วัน 3 เย็น: ลง กับดักเชิงกลถี่ 5–10 ม. ตามแนววิ่ง (ใช้เหยื่อไม่ใช่อาหาร 1 คืน = pre-bait)
- วัน 4: เปลี่ยนเป็นเหยื่อจริง/เสริมสถานีเหยื่อเฉพาะรอบยุ้งฉาง–โกดัง (ล็อกกุญแจ)
- วัน 5: เก็บสถิติ “จับได้กี่ตัว/รูใหม่กี่รู” → ย้ายตำแหน่งดัก ตามฮีตแมปที่บันทึก
- วัน 6: ตรวจจุดเสี่ยงพิเศษ (สะพานคันนา, จุดรั่วโกดัง, กองเมล็ดหก) → อุด/กั้นเพิ่ม
- วัน 7: สรุปผลทั้งหมู่บ้าน → กำหนดรอบ ติดตามทุก 2 สัปดาห์ (อุดรูใหม่/ย้ายดัก/รีเซ็ตเหยื่อ)
คีย์เวิร์ดความสำเร็จ: แนวโล่งตรวจการณ์ + อุดรูถาวร + ดักถี่ตามแนววิ่ง + สถานีเหยื่อเฉพาะจุดเก็บผลผลิต + เก็บสถิติรวมทั้งชุมชน.