English
Chinese
Japanese

หนูป่า/หนูนา: ศัตรูพืช & พาหะโรค คุมด้วย IPM

หนูป่า/หนูนา (Wild or Field Rats) — ตัวการทำลายผลผลิต & พาหะโรค คุมให้อยู่ด้วย IPM ตั้งแต่ไร่ถึงบ้าน

TL;DR

  • อาศัยใน ป่า–ทุ่งหญ้า–พื้นที่เพาะปลูก กิน เมล็ด/ราก/ใบ/ผลพืช รวมถึง แมลง–หอย–ปู–ปลา
  • ขุดรู/อยู่กอหญ้า/รอยแตกหน้าดิน/โพรงไม้/รังนกเก่า ตัวอย่างสำคัญ: หนูพุก (Bandicota spp.), หนูท้องขาว (Rattus spp.), หนูหริ่ง (Mus spp.)
  • สร้างความเสียหายต่อ ข้าว–อ้อย–ข้าวโพด–มัน–พืชผักผลไม้ และเป็น พาหะโรค (เช่น ไข้ฉี่หนู ฯลฯ)
  • คุมด้วย IPM: สำรวจรอยทาง–รูโพรง, จัดการสิ่งแวดล้อม, แถบกันหนู, ดักจับเชิงกล, เหยื่อในสถานีป้องกัน, ประสานชุมชน



รู้จัก “หนูป่า/หนูนา”: กลุ่ม–นิสัย–ที่อยู่อาศัย

กลุ่มสำคัญในพื้นที่เกษตร

  • หนูพุก (Bandicota spp.) – ตัวใหญ่ ชอบ ขุดรู ในคันนา/คันคลอง
  • หนูท้องขาว (Rattus spp.) – ปรับตัวเก่ง อยู่ทั้งพื้นดิน–ต้นไม้–โรงเก็บผลผลิต
  • หนูหริ่ง (Mus spp.) – ตัวเล็ก มักอยู่ กอหญ้า/รอยแตกหน้าดิน และตามอาคาร

ที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ

  • ดินโปร่ง ขอบป่า ทุ่งหญ้า พื้นที่ชุ่มน้ำคันนา
  • โพรงต้นไม้/รังนกเก่า/กอหญ้า และริม แหล่งอาหารของมนุษย์ (ยุ้งฉาง–โกดัง–เพิงพักไร่)

อาหาร

  • พืชหลัก: เมล็ดพืช ราก ใบ ผลอ่อน เปลือก
  • โปรตีนเสริม: แมลง หอย ปู ปลา ซากสัตว์ → ทำให้คงทนในฤดูกาลขาดแคลน

ความเสียหายที่ต้องจับตา

  • การกิน–กัด–ดึงล้ม: ต้นข้าว/ข้าวโพด/อ้อย/มันสำปะหลังเสียหายตั้งแต่ระยะกล้า–ออกรวง
  • ปนเปื้อนผลผลิต: มูล–ฉี่–ขน → เสี่ยง ปฏิเสธสินค้า/คืนของ
  • โครงสร้างสาธารณูปโภค: ขุดโพรงทำให้ คันนา–คันคลอง–ถนนดินทรุด, กัดสายไฟ–ท่อ

ความเสี่ยงด้านสาธารณสุข

หนูป่า/หนูนาเป็น พาหะโรคสำคัญ ที่ส่งผลต่อแรงงานเกษตร–ชุมชนชนบท เช่น ไข้ฉี่หนู (leptospirosis) และโรคระบบทางเดินอาหารบางชนิด จึงควรมีมาตรการป้องกันในฤดูฝน/งานเกี่ยวข้าวและงานลุยน้ำ

วิธีสำรวจ (ก่อนควบคุม)

  1. รอยทาง/คราบมัน ตามคันนา–แนวผนัง–เสา
  2. รูโพรง/ทางเข้า–ออก รอบคันดิน/ขอบแปลง
  3. มูล–ร่องกัด ที่โคนต้น–ฝัก–รวง
  4. ดัชนีพบเห็น (ช่วงพลบค่ำ/เช้ามืด) บันทึกตำแหน่งบนแผนที่แปลง/ฟาร์ม

IPM คุมหนูป่า/หนูนา (ทำตามได้จริงในไร่–ชุมชน)

A) จัดการสิ่งแวดล้อม (หัวใจหลัก)

  • ลดที่หลบซ่อน: ตัดหญ้าขอบแปลง–คันนา, เก็บเศษวัสดุ, เว้น แนวโล่งตรวจการณ์ รอบลานตาก
  • บริหารน้ำ: ไม่ให้คันนา/ร่องสวนชื้นคงค้างจนแน่นพอ ขุดรูได้ง่าย
  • จัดการหลังเก็บเกี่ยว: เก็บข้าว/เมล็ดหก, ปิดกั้นยุ้งฉาง–โกดัง ฝาปิดแน่น

B) ป้องกัน–กีดขวาง (Exclusion)

  • แผ่นโลหะ/ตาข่ายถี่ ปิดช่อง > 6–8 มม. ที่ยุ้งฉาง–โรงเก็บ
  • แถบกันหนู บนเสาคานยุ้งฉาง, กั้น ฐานถังเก็บเมล็ด ให้เรียบลื่นปีนยาก

C) ดักจับเชิงกล (Mechanical)

  • สแน็ปแทรป/กล่องดัก วางตาม แนววิ่ง ระยะ 5–10 ม. (ช่วงระบาดมากเพิ่มความถี่)
  • กับดักหลายรูปแบบร่วมกัน เพื่อลด “ความคุ้น/ความระแวง”

D) เหยื่อ (Baiting) — ใช้เมื่อจำเป็นและปลอดภัย

  • ใช้ สถานีเหยื่อป้องกัน กันสัตว์เลี้ยง/สัตว์ป่าอื่น
  • หมุนเวียนสูตร และ ย้ายตำแหน่ง ตามผลมอนิเตอร์ ลด bait shyness
  • ในชุมชน/โรงเรียน/วัด ควรใช้ ดักจับเป็นหลัก และให้ความรู้เรื่องความปลอดภัย

E) ปฏิบัติการระดับชุมชน

  • ตั้ง วันกำจัดร่วมกัน (ตัดหญ้า–อุดรู–วางดัก) ให้ครอบคลุมทั้งหมู่บ้าน/โซนชลประทาน
  • ประสาน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น/กลุ่มเกษตรกร เก็บข้อมูล–ประเมินผลทุก 2–4 สัปดาห์

เช็กลิสต์ “แก้ด่วนใน 15 นาที”

  • ตัดกอหญ้า/เก็บเศษพืชรอบคันนา–ขอบแปลง
  • ตรวจ–อุด รูโพรง ที่ยังใช้งาน (อัดดินแน่น/วัสดุถาวร)
  • วาง กับดักเชิงกล ตามแนววิ่ง 5–10 ม. ต่อหนึ่งจุด
  • ปิด ยุ้งฉาง/โกดัง ให้มิดชิด (ประตูกวาดพื้น/ตาข่าย)
  • บันทึกจุดพบ–จำนวนใน แผนที่แปลง เพื่อติดตามผล

FAQ: 3 คำถามยอดฮิต ของ “หนูป่า/หนูนา — คุมให้จบตั้งแต่คันนา–ยุ้งฉาง ด้วยแผน IPM แบบชุมชน”

คำถามที่ 1 “ช่วงไหน ‘เสี่ยงระบาด’ สุด และชาวนาควรทำอะไรล่วงหน้า?”

สั้น ๆ เข้าใจไว: จุดพีคมักอยู่ ปลายฝน–ก่อนเก็บเกี่ยว และ หลังเกี่ยวเสร็จ 1–2 สัปดาห์ (เมล็ดหกเยอะ + ที่หลบซ่อนแน่น)
เช็คลิสต์ล่วงหน้า (ทำก่อนพีค 2–3 สัปดาห์):

  • ตัดหญ้าขอบแปลง–คันนา ให้โล่งเป็น “แนวกันหนู” รอบนาขั้นบันได/คลองส่งน้ำ
  • อุดรูโพรงใช้งาน (กดดินแน่น/วัสดุถาวร) แล้ว มอนิเตอร์ทุก 3–4 วัน ว่ามีขุดใหม่ไหม
  • ตั้งจุดดักถี่ขึ้น ทุก 5–10 ม. ตามแนววิ่ง/คันดิน โดยเริ่มจาก กับดักเชิงกล ก่อน
  • จัดสโตเรจชั่วคราว: ผ้าใบ/ลัง–กระสอบ ยกสูง มี “แถบกันหนู” ที่เสา/ขา

คำถามที่ 2 “กลัวเหยื่อโดนสัตว์เลี้ยง–สัตว์ป่า จะคุมยังไงให้ปลอดภัยแต่ยังได้ผล?”

หลัก IPM ที่ปลอดภัย:

  • ใช้ สถานีเหยื่อ (Tamper-Resistant) ทุกจุดวางเหยื่อ และ ยึด กับพื้น/เสา
  • วางเหยื่อเฉพาะ ขอบยุ้งฉาง–โกดัง–แนวรั้ว ไม่กระจายกลางทุ่งที่มีสัตว์ป่าเดินผ่าน
  • สลับไปกับ “ดักจับเชิงกล” (สแน็ปแทรป/กล่องดัก) ในพื้นที่ชุมชน–โรงเรียน–วัด
  • เก็บซากหนูทุกวัน ใส่ถุง 2 ชั้น—ลดโอกาสกินต่อเนื่องของสัตว์อื่น
  • ทำ ป้ายเตือน/แผนที่จุดวาง และอบรมคนงานเรื่อง PPE + การเก็บกู้เหยื่อ หลังสิ้นสุดแคมเปญ

คำถามที่ 3 “ทำไม ‘วางดัก–วางเหยื่อเดี่ยว ๆ’ ถึงสู้ไม่ไหว? จะทำแคมเปญระดับหมู่บ้านยังไงให้เห็นผลเร็ว”

คำตอบสั้น: หนู โยกย้ายตามแรงกดดัน หากทำเฉพาะแปลงเดียว ประชากรจากคันข้าง ๆ จะวิ่งเติมทันที
แคมเปญชุมชน 7 วัน (พร้อมใช้ได้จริง):

  • วัน 1: นัดประชุมหมู่บ้าน → แบ่งโซน (คันนา/คลอง/ยุ้งฉาง) → แจก แผนที่จุดดักมาตรฐาน
  • วัน 2–3: ตัดหญ้า + อุดรูพร้อมกัน ทุกโซน → ถ่ายรูป Before/After ลงไลน์กลุ่ม
  • วัน 3 เย็น: ลง กับดักเชิงกลถี่ 5–10 ม. ตามแนววิ่ง (ใช้เหยื่อไม่ใช่อาหาร 1 คืน = pre-bait)
  • วัน 4: เปลี่ยนเป็นเหยื่อจริง/เสริมสถานีเหยื่อเฉพาะรอบยุ้งฉาง–โกดัง (ล็อกกุญแจ)
  • วัน 5: เก็บสถิติ “จับได้กี่ตัว/รูใหม่กี่รู” → ย้ายตำแหน่งดัก ตามฮีตแมปที่บันทึก
  • วัน 6: ตรวจจุดเสี่ยงพิเศษ (สะพานคันนา, จุดรั่วโกดัง, กองเมล็ดหก) → อุด/กั้นเพิ่ม
  • วัน 7: สรุปผลทั้งหมู่บ้าน → กำหนดรอบ ติดตามทุก 2 สัปดาห์ (อุดรูใหม่/ย้ายดัก/รีเซ็ตเหยื่อ)

คีย์เวิร์ดความสำเร็จ: แนวโล่งตรวจการณ์ + อุดรูถาวร + ดักถี่ตามแนววิ่ง + สถานีเหยื่อเฉพาะจุดเก็บผลผลิต + เก็บสถิติรวมทั้งชุมชน.

แบบฟอร์มติดต่อกลับ

Visitors: 544,826