จุดเด่น IGRs (ทำไมมืออาชีพเลือกใช้)

• ตัดวงจร: ลดประชากรระยะยาว ไม่ใช่แค่ฆ่าตัวที่เห็น
• ปลอดภัยกว่า: พิษต่อสัตว์เลือดอุ่นต่ำกว่าสารที่ทำลายระบบประสาท
• ลดการดื้อยา: กลไกต่างจากไพรีทรอยด์/ออร์กาโนฟอสเฟต
• ทำงานเงียบ ๆ: เหมาะกับพื้นที่ที่ต้องการภาพลักษณ์สะอาด เช่น ครัว โรงแรม โรงงานอาหาร

กลไก & ตัวอย่างสารที่ใช้จริง

ยับยั้งการสร้างไคติน (Chitin Synthesis Inhibitors; CSIs)
ทำให้แมลง ลอกคราบไม่ผ่าน → ตายก่อนโต

• เฮ็กซาฟลูมูรอน (Hexaflumuron) – ดาวเด่นใน เหยื่อกำจัดปลวก (termite bait)

เลียนแบบฮอร์โมนเยาว์วัย (Juvenile Hormone Analogues; JHAs)
ทำให้แมลง ค้างวัยอ่อน → ไม่สืบพันธุ์

• ไพริพร็อกซิเฟน (Pyriproxyfen) – ใช้กว้างกับ ลูกน้ำยุง และ แมลงวัน

ใช้ที่ไหนดี: 3 เคสหลัก

1) เหยื่อกำจัดปลวกแบบสถานี (Termite Bait Station)

เหตุผลที่ต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญ

• ต้องรู้ ชีววิทยา–นิเวศปลวก เพื่อหาทางเดิน/จุดสื่อสาร
• ปรับตำแหน่ง–ความหนาแน่นสถานีให้ตรง แรงกดดันประชากร
• แก้เกมภาคสนาม: เหยื่อหลายแบรนด์ “ดึงดูดไม่แรง” หากจัดวางผิดจุดจะกินช้า/ไม่กิน

ขั้นตอนบริการที่ได้ผล

1. สำรวจทางเดิน–จุดชื้น–รอยดิน/โพรง
2. วางสถานีถี่ขึ้นในแนวเดินหลัก (ระยะ 2–3 ม. ต่อจุด รอบฐานอาคาร)
3. ตรวจทุก 2–4 สัปดาห์ ปรับ–เติมเหยื่อ ห้ามขาดช่วง
4. เมื่อ พบการกินสม่ำเสมอ ให้คงสถานี “บำรุงรักษา” กันรี–อินเฟส

2) ลูกน้ำยุง (บ้าน–รีสอร์ต–ฟาร์ม)

• ใช้ ไพริพร็อกซิเฟน ใน บ่อ/ภาชนะเก็บน้ำ ที่ไม่ใช่น้ำดื่ม
• เน้น จัดการแหล่งเพาะพันธุ์ ร่วมกับตะแกรง/ปิดฝา/เทน้ำทิ้งทุก 7 วัน
• เหมาะทำ โปรแกรมรายเดือน หน้าฝน

3) จุดเสี่ยงแมลงวัน (ตลาดสด–โรงงานอาหาร)

• ใช้ IGR แบบพ่น/ทาแต้ม ในจุดพักตัว–แหล่งเพาะหนอน (อินทรีย์สารชื้น)
• ควบคู่ สุขาภิบาล 5ส. และกับดักกลิ่น/กาวติดแมลง

IGR vs ยาฆ่าแมลงช็อต: เลือกอย่างไรให้ปัง

• ต้องการ เห็นตายเร็วทันที → ใช้ยาช็อต (แต่เสี่ยงรีบาวด์)
• ต้องการ ลดจำนวนแบบยืนระยะ → ใส่ IGR เป็นแกน แล้วเสริมช็อตเฉพาะจุด
• พื้นที่ ไวต่อเคมี/มาตรฐานอาหาร → IGR + สุขาภิบาล เป็นคำตอบ

ข้อผิดพลาดที่พบบ่อย (และวิธีเลี่ยง)

• วางสถานีปลวกห่างเกินไป → ปรับความถี่ 2–3 ม./จุด รอบฐานอาคาร
• ตรวจช้า–หยุดเติมเหยื่อ → วงจรขาดตอน, อาณานิคมฟื้น
• หวัง IGR แทนสุขาภิบาล → ประสิทธิภาพดรอปทันที
• ใช้ผิดพื้นที่น้ำดื่ม/บ่อเลี้ยงสัตว์ → ยึด ฉลาก–ข้อกำหนด เคร่งครัด

แผนปฏิบัติ 30–60–90 วัน (เทมเพลตใช้งานจริง)

• Day 0–7: สำรวจ–พื้นที่ ติดตั้งสถานี/จุด IGR, ปรับ 5ส.

• Day 14–30: ตรวจการกิน/ตัวชี้วัด (เห็นตัว, อุโมงค์ใหม่, เศษฝุ่นไคติน), เติมเหยื่อ/ปรับตำแหน่ง
• Day 60–90: ยืนยันแนวโน้มลดลง ชี้จุดยังระบาด → เสริมสถานี/เพิ่ม IGR เฉพาะจุด
• ต่อเนื่อง: โปรแกรมบำรุงรักษา รายเดือน–รายไตรมาส

FAQ : — 3 คำถามยอดฮิต ของ IGR คืออะไร? ใช้ยังไงให้คุ้ม ปลอดภัย และเห็นผลจริง

คำถามที่ 1 IGR ต่างจาก “สเปรย์ฆ่าแมลง” ยังไง—เลือกอะไรเมื่อไหร่?

• IGR (ฮอร์โมนเลียนแบบ/ยับยั้งไคติน): ทำให้แมลง “โตไม่เป็นผู้ใหญ่/ลอกคราบไม่ผ่าน/สืบพันธุ์ไม่ได้” → ดับวงจรยั่งยืน เหมาะกับงานที่ต้องการผลระยะยาว ภาพลักษณ์สะอาด (ครัว โรงแรม โรงงานอาหาร)
• สเปรย์ช็อต/ไพรีทรอยด์: ฆ่าเร็ว เห็นตายทันที แต่รีบาวด์ง่ายถ้าไม่ตัดวงจร
• สูตรชนะ: ใช้ IGR เป็นแกน + ช็อตเฉพาะจุดที่เห็นตัว (crack & crevice) + สุขาภิบาล/อุดช่องเสมอ

คำถามที่ 2 IGR ปลอดภัยแค่ไหนกับคน เด็ก สัตว์เลี้ยง และใช้ตรงไหนได้–ไม่ได้?

• โดยทั่วไป พิษต่อสัตว์เลือดอุ่นต่ำกว่า กลุ่มออกฤทธิ์ต่อประสาท แต่ ต้องทำตามฉลาก และใส่ PPE ทุกครั้ง
• ทำได้: เหยื่อปลวกสถานี, ทา/พ่น IGR ในจุดเพาะแมลงวัน (พื้นที่ไม่สัมผัสอาหาร), เม็ด/แท็บเล็ต IGR สำหรับ ลูกน้ำยุงในภาชนะที่ไม่ใช่น้ำดื่ม
• ห้าม/เลี่ยง: ใส่ใน น้ำดื่มคน–สัตว์, บ่อปลา/ตู้ปลา (เว้นแต่ฉลากระบุชัด), พ่นกว้างบนพื้นผิวเตรียมอาหาร ขณะทำงานอาหาร
• ทิปความปลอดภัย: ระบายอากาศดี ปิด–ครอบอาหาร/ภาชนะ ล้างมือหลังงาน บันทึกวัน–ตำแหน่ง–อัตราใช้

คำถามที่ 3 IGR ใช้กับอะไรได้บ้าง และกี่วันถึงเห็นผล?

• ปลวก (สถานีเหยื่อ + IGR ชนิด CSI): ปลวกงานกิน–ส่งต่อในรัง → อาณานิยมเริ่มอ่อนแรงใน 2–6 สัปดาห์ และ ยุบรังในไม่กี่เดือน (ต้องตรวจ–เติมเหยื่อทุก 2–4 สัปดาห์)
• ยุง (ลูกน้ำ) — JHA เช่น ไพริพร็อกซิเฟน: ลดยุงโตเต็มวัยรุ่นใหม่ภายใน 7–14 วัน เมื่อจัดการแหล่งน้ำขังควบคู่
• แมลงวัน — IGR จุดเสี่ยงขยะ/ท่อ: ตัวหนอน “โตไม่ผ่าน” ทำให้ รุ่นใหม่ลดลงใน 1–3 สัปดาห์ ถ้าสุขาภิบาลเข้ม + มีดักแสง/กาว
• ผลจะ ชัดและยืนระยะ เมื่อทำ โปรแกรม 30–60–90 วัน: ติดตั้ง/เริ่มใช้ → ตรวจ–เติม/ขยับจุด → ทวนผลและบำรุงรักษารายเดือน