English
Chinese
Japanese

ด้วงพรม (Carpet Beetle): แมลงศัตรูพรม เสื้อผ้า และของแห้งในบ้าน | กีฏวิทยาแมลง

ด้วงพรม (Carpet Beetle)

ศัตรูตัวจิ๋วในบ้านที่กัดกินพรม ผ้า และผลิตภัณฑ์จากสัตว์เงียบ ๆ

คุณเคยสงสัยไหมว่า ทำไมเสื้อผ้าที่เก็บไว้ในตู้ พรมราคาแพง หรือแม้แต่ปลาหมึกแห้งในครัว กลับมีรูเล็ก ๆ หรือเส้นใยขาดหลุดลุ่ยโดยไม่มีร่องรอยของหนูหรือมด? คำตอบอาจอยู่ที่แมลงตัวจิ๋วที่ชื่อว่า "ด้วงพรม" หรือ Carpet Beetle นั่นเอง แม้จะมีขนาดเพียง 3 มม. แต่มันสามารถสร้างความเสียหายได้มหาศาลในบ้าน พิพิธภัณฑ์ ร้านค้า ไปจนถึงโรงงานอาหารแห้ง!

รู้จักด้วงพรม (Attagenus fasciatus)

  • ชื่อสามัญ: Carpet beetle
  • ชื่อวิทยาศาสตร์:Attagenus fasciatus
  • วงศ์: Dermestidae
  • อันดับ: Coleoptera

ลักษณะเด่น:

  • ขนาดเล็ก: ประมาณ 3 มม.
  • ลำตัวสีน้ำตาลเข้ม มีลายเหลืองอ่อนที่ปีก
  • ปีกคู่หน้าคลุมถึงท้อง ปลายปีกมีลักษณะเป็นหนาม
  • หนวดและขามีสีเหลือง ขนปกคลุมทั่วลำตัว
  • ส่วนอกสีดำ ขอบอกมีสีขาว ด้านท้องมีขนขาวและดำแต้มสลับ

วงจรชีวิต: เติบโตเร็ว ขยายพันธุ์ไว

ด้วงพรมมีวงจรชีวิตแบบ Complete Metamorphosis หรือแปลงร่างสมบูรณ์ 4 ระยะ ใช้เวลาราว 30 วันต่อรอบ:

  • ไข่ (4–5 วัน): ไข่สีขาวนวล วางใกล้แหล่งอาหาร
  • ตัวอ่อน (20–40 วัน): ขนแน่น ตัวสีน้ำตาลเข้ม
  • ดักแด้ (5–7 วัน): แปลงร่างในมุมอับ
  • ตัวเต็มวัย: อายุเฉลี่ย 6 เดือน และสามารถวางไข่ซ้ำในพื้นที่เดิม

แหล่งอาหารของด้วงพรม

ตัวอ่อนชอบกัดกินสิ่งของที่มีโปรตีนจากสัตว์หรือเส้นใยธรรมชาติ เช่น:

  • พรม, ผ้าขนสัตว์, เสื้อผ้า, ผ้าไหม
  • ปลาแห้ง, ปลาเค็ม, กุ้งแห้ง, ปลาหมึกแห้ง, เบคอน, แฮม, กระดูกป่น
  • เครื่องหนัง, หนังสัตว์, เขาสัตว์, ขนนก, รังนก

ลักษณะการทำลายและอันตรายที่ต้องรู้

  • ตัวเมียวางไข่ในจุดที่ไม่ถูกรบกวน ใกล้หรือบนอาหารที่มันโปรดปราน
  • ตัวอ่อนกัดกินช้า ๆ แต่ต่อเนื่อง — สร้าง “รู” หรือ “รอยขาด” ที่เสื้อผ้า พรม หรือหนังสัตว์
  • เมื่อถูกรบกวน ตัวอ่อนจะม้วนตัว และขนของมันอาจทำให้บางคน แพ้หรือคัน
  • ตัวเต็มวัยชอบแสงและอาจบินออกนอกอาคารเพื่อผสมพันธุ์ แล้วกลับเข้ามาวางไข่ในบ้านอีกครั้ง
  • พบระบาดทั่วไปใน บ้านเรือน, พิพิธภัณฑ์, ร้านค้าของแห้ง, โรงงานแปรรูปปลาและเนื้อ

การแพร่กระจาย

  • พบได้ทั่วโลก โดยเฉพาะใน เขตอบอุ่น และในพื้นที่เก็บสินค้าที่ อุณหภูมิคงที่และอับชื้น

วิธีป้องกันและควบคุมด้วงพรม

✅ ทำความสะอาดสม่ำเสมอ

  • ดูดฝุ่น พรม ผ้าม่าน และเฟอร์นิเจอร์ผ้าบ่อย ๆ
  • ตรวจสอบรอยแตกในตู้เก็บของ หรือซอกมุมที่ไม่ค่อยได้ใช้งาน

✅ แยกและทำลายแมลงที่มองเห็นได้

  • ด้วงพรมเป็นแมลงขนาดใหญ่พอที่จะมองเห็นด้วยตาเปล่า
  • หากพบให้จับแยกและกำจัดทันที เพื่อไม่ให้วางไข่เพิ่ม

✅ ใช้ภาชนะปิดสนิท

  • เก็บของแห้ง เช่น ปลาหมึก กุ้งแห้ง หรือเครื่องหนัง ไว้ในภาชนะมิดชิด ป้องกันการรุกล้ำ

✅ รมด้วยโอโซน (Ozone fumigation)

  • โอโซนความเข้มข้น 60 ppm นาน 32 ชั่วโมง สามารถฆ่าด้วงพรมได้ 100%
  • แม้จะมีผลต่อสีและกลิ่นเล็กน้อย แต่ได้ผลในการควบคุมแมลงอย่างชัดเจน

สรุป

ด้วงพรม อาจดูเล็กและไม่สะดุดตา แต่หากปล่อยไว้โดยไม่ควบคุม อาจสร้างความเสียหายต่อเสื้อผ้า ของแห้ง และผลิตภัณฑ์จากสัตว์อย่างรุนแรง การป้องกันตั้งแต่ต้นทาง เช่น การดูแลความสะอาด และการเก็บรักษาในภาชนะปิดสนิท คือหัวใจของการควบคุมแมลงชนิดนี้ให้หมดไปจากบ้านหรือโรงงานของคุณ

FAQ : 3 คำถามยอดฮิต ของ ด้วงพรม (Carpet Beetle, Attagenus fasciatus)

คำถามที่ 1 ทำไมเสื้อ/พรมมี “รูเล็ก ๆ” ทั้งที่ไม่เห็นตัวแมลง — จะเช็กให้ชัวร์ได้ยังไง?

สัญญาณท็อปฮิตของด้วงพรมคือ

  • เศษขนสีน้ำตาลเป็นกระจุก (ขนตัวอ่อนร่วง), ปลอกลอกคราบโปร่ง ๆ, และ ผงฝุ่นใยผ้า ใกล้ตะเข็บ/ขอบพรม ชั้นวางตู้ที่ไม่ค่อยเปิด
  • รูถี่เล็ก กระจายบน ผ้าโปรตีน (ขนสัตว์ ไหม ขนแพะ เฟลต์ หนัง) มากกว่าผ้าใยสังเคราะห์
  • มักเจอ ตัวอ่อนขนรุงรัง ซ่อนมุมมืด ส่วน ตัวเต็มวัย ชอบบินออกหาแสงใกล้หน้าต่าง

ทดสอบเร็ว: วาง แถบกาวดักแมลง ใต้ขอบพรม/ลิ้นชัก 3–7 วัน แล้วตรวจว่ามีตัวอ่อน/คราบลอกติดหรือไม่

คำถามที่ 2 กำจัดด้วงพรมแบบได้ผลเร็วในบ้าน ต้องทำอะไรบ้าง (ไม่อยากพึ่งสารเคมีก่อน)?

สูตร 24–48 ชม. ที่ได้ผลดี:

  1. ดูดฝุ่นลึก พรม/ซอกบัว/ใต้โซฟา/ซอกตู้ แล้ว ทิ้งถุงทันที ในถุงสองชั้น
  2. ซักร้อน ≥60 °C 10 นาทีขึ้นไป หรือ ปั่นอบร้อน สำหรับผ้าที่ทนร้อน
  3. ของที่ซักร้อนไม่ได้ ให้ แช่แข็ง ≤–18 °C อย่างน้อย 72 ชม. (ฆ่าไข่–ตัวอ่อน)
  4. แดด/ความร้อนเฉพาะจุด: เป่าลมร้อนตามตะเข็บ–มุมอับของพรม/โซฟาผ้า
  5. เก็บปิดผนึก (กล่อง/ซิปล็อกสูญญากาศ) สำหรับขนสัตว์/ไหม/เครื่องหนังที่ใช้น้อย
  6. ปิดจบด้วย ดักกาว + ตรวจซ้ำ ทุกสัปดาห์ 4–6 สัปดาห์ เพื่อเช็กว่าระบาดหยุดแล้ว

เคมีค่อยพิจารณาเมื่อยังพบตัวอ่อนต่อเนื่อง โดยให้มืออาชีพเลือกสูตรเฉพาะจุด ลดผลกระทบต่อผู้อยู่อาศัย

คำถามที่ 3 ด้วงพรมต่างจาก “ผีเสื้อกินผ้า” ยังไง และป้องกันระยะยาวแบบไหนเวิร์กสุด?

1) ต่างกัน: ด้วงพรม (ตัวอ่อนขนฟู) ชอบ โปรตีนจากสัตว์/ของแห้ง (ขนสัตว์ หนัง ปลาแห้ง) และชอบ จุดมืดอับ; ผีเสื้อกินผ้าใช้ใยปกคลุมอาหารมากกว่า
2) ทางเข้า: แฝงมากับ ดอกไม้/ของเก่า/ของมือสอง/นกในชายคา แล้ววางไข่ใกล้แหล่งโปรตีน

3) กันยาว ๆ:


  • รักษา บ้านให้แห้ง–อากาศถ่ายเท, ทำ ตารางดูดฝุ่นเชิงลึก รายสัปดาห์
  • หมุนเวียน/ผึ่งแดด ของที่เก็บนาน ๆ ปีละ 2–4 ครั้ง
  • ซีลปิด ของล่อ (ขนสัตว์ ไหม หนัง และของแห้งในครัว)
  • อุดรอยแตก/ช่องทางนกทำรัง ลดแหล่งกำเนิด
  • ในพิพิธภัณฑ์/ร้านของแห้ง ใช้ IPM: กับดักมอนิเตอร์, ทำความสะอาดเชิงลึก, ควบคุมอุณหภูมิ–ความชื้น, และ แช่แข็งอนุรักษ์ สำหรับชิ้นงานที่เหมาะสม

จำง่าย: สะอาดลึก–ร้อน/เย็นฆ่า–ปิดมิด–มอนิเตอร์ซ้ำ = กันด้วงพรมได้ยาว ๆ.

แบบฟอร์มติดต่อกลับ

Visitors: 550,430