English
Chinese
Japanese

ด้วงขาแดง (Red-legged Ham Beetle) | ศัตรูผลิตผลแห้งที่ต้องรู้จัก พร้อมวิธีป้องกันแบบครบวงจร

ด้วงขาแดง (Red-legged Ham Beetle)

แมลงศัตรูสำคัญของเนื้อแห้ง พืชแห้ง และผลิตผลเกษตร

ด้วงขาแดง (Necrobia rufipes) หรือที่รู้จักกันในชื่อ Red-legged Ham Beetle เป็นแมลงปีกแข็งที่สร้างความเสียหายให้กับผลิตผลเกษตรประเภทแห้ง โดยเฉพาะในโรงเก็บสินค้าหลังการเก็บเกี่ยว เช่น เนื้อมะพร้าวแห้ง กุ้งแห้ง ผลไม้แห้ง เมล็ดถั่ว ปลาแห้ง และพืชแห้งหลากชนิด แม้จะมีขนาดเล็กเพียง 4–5 มิลลิเมตร แต่การระบาดของแมลงชนิดนี้สามารถทำลายคุณภาพของผลิตผลได้อย่างรวดเร็วและรุนแรง

ข้อมูลพื้นฐาน

  • ชื่อสามัญ: Red-legged Ham Beetle
  • ชื่อวิทยาศาสตร์:Necrobia rufipes (De Geer)
  • วงศ์: Cleridae
  • อันดับ: Coleoptera

ลักษณะทางสัณฐานวิทยา

ลำตัว: ยาว 4–5 มม. รูปร่างรี
สีลำตัว: น้ำเงินอมเขียวเงาเป็นมัน
หนวด: แบบลูกตุ้ม (capitate)
ขา: สีแดงสด สังเกตเห็นได้ชัดเจน
ปีก:
  • ปีกคู่หน้าแข็ง (elytra)
  • ปีกคู่หลังบางใสแบบเยื่อ (membrane)
ปาก: แบบกัดกิน (chewing type)
พฤติกรรม:เคลื่อนที่เร็ว บินเก่ง เจาะเข้าในผลผลิตแห้งได้อย่างคล่องแคล่ว

วงจรชีวิตของด้วงขาแดง

พัฒนาแบบสมบูรณ์ (Complete Metamorphosis) ได้แก่ 4 ระยะ:

ระยะไข่ (Egg):
  • วางไข่ 400–1,000 ฟองต่อตัวเมีย
  • ไข่วางเป็นกลุ่มตามรอยแตกของผลิตผล
  • ใช้เวลา 4–5 วัน
ตัวอ่อน (Larva):
  • หนอนสีเทาอมม่วง
  • ใช้เวลา 20–40 วันในการเจริญเติบโต
ดักแด้ (Pupa):
  • ใช้เวลา 5–7 วัน
ตัวเต็มวัย (Adult):
  • อายุเฉลี่ย 6 เดือน
  • วงจรชีวิตรวม 30–60 วัน

แหล่งอาหารและลักษณะการทำลาย

อาหารโปรดของด้วงขาแดง ได้แก่:

  • เนื้อมะพร้าวแห้ง
  • ผลไม้แห้ง
  • เมล็ดถั่วต่าง ๆ
  • ปลาแห้ง กุ้งแห้ง ปลาหมึกแห้ง
  • หนังสัตว์ กระดูกป่น
  • แฮม เบคอน เนยแข็ง
  • พืชแห้งแปรรูปอื่น ๆ

ลักษณะการทำลาย:

  • ตัวอ่อนจะ ชอนไชเข้าไปในผลิตผล ทำให้เกิดรูพรุน
  • ตัวเต็มวัยกัดกินจากภายนอก
  • ส่งผลให้คุณภาพของผลิตผลลดลงอย่างมาก
  • เหมาะสมกับการระบาดในโรงเก็บหรือพื้นที่เก็บที่มีอุณหภูมิอบอุ่น

การแพร่กระจาย

  • พบในหลายภูมิภาคทั่วโลก
  • ระบาดได้ตลอดทั้งปีในเขตร้อนและเขตอบอุ่น
  • พบมากในโรงเก็บสินค้าที่เก็บวัตถุดิบไว้นาน หรือมีสภาพอับชื้น

แนวทางการป้องกันและกำจัด

✅ วิธีการทางกายภาพและเขตกรรม:

  • ควบคุมอุณหภูมิ: ใช้ความร้อนหรือความเย็นจัดเพื่อหยุดวงจรชีวิต
  • ลดความชื้น: ตรวจสอบระดับความชื้นในพืชแห้งให้อยู่ในเกณฑ์ปลอดภัย
  • กำจัดจุดระบาด: แยกและทำลายผลิตผลที่พบการระบาด
  • จำกัดระยะเวลาเก็บ: อย่าเก็บวัตถุดิบนานเกินไป

✅ วิธีการทางเคมีและชีววิธี:

อบแก๊ส (Fumigation):
  • ใช้กับวัตถุดิบก่อนเก็บ
  • ใช้กับสินค้ารอ Reject เพื่อป้องกันการแพร่กระจาย
ใช้สถานีฟีโรโมน (Pheromone trap):
  • ดักจับตัวเต็มวัย
  • ใช้เป็นตัวตรวจวัดการระบาดในโรงเก็บ

สรุป

ด้วงขาแดง (Necrobia rufipes) อาจเป็นแมลงขนาดเล็ก แต่สร้างความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญต่อผลิตผลแห้ง เช่น มะพร้าว ปลาแห้ง และพืชตากแห้งอื่น ๆ การควบคุมที่ดีต้องเน้น การจัดการก่อนเก็บ–ขณะเก็บ–หลังเก็บ ด้วยวิธีผสมผสานระหว่างเขตกรรม ฟีโรโมน และการจัดเก็บที่เหมาะสม เพื่อรักษาคุณภาพผลิตผลให้ปลอดภัยตลอดห่วงโซ่อุปทาน

Visitors: 523,600